Στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου, βρίσκεται το μεγάλο μονότοξο γεφύρι της Κόνιτσας, το οποίο κτίστηκε το 1870- 71 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη.
Το γεφύρι χτίστηκε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη Ιωάννη Λούλη, ο οποίες διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια που κόστισε η κατασκευή του.
Στην ίδια θέση είχε κατασκευαστεί παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα.
Το σημερινό πέτρινο γεφύρι έχει διαστάσεις 36 μέτρα άνοιγμα και 20 μέτρα ύψος ενώ κάτω από την καμάρα του διακρίνεται η μικρή καμπάνα που σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν.
Σήμα κατατεθέν του Κάντσικου είναι το πέτρινο γεφύρι στο Σαραντάπορο, ένα από τα λίγα γεφύρια της Ηπείρου, που είναι θεμελιωμένο στα μέσα του 18ου αιώνα –για την ακρίβεια το 1747- όπως δείχνει ανάγλυφη επιγραφή σε εντοιχισμένη πλάκα.
Είναι κτισμένο επάνω σε χαρακτηριστικό βράχο, από τις δυο πλευρές του οποίου ξεκινούν οι δυο μεγάλες καμάρες του προς τις απέναντι όχθες του ποταμού. Πάνω από το βράχο υπάρχει μια ακόμα μικρότερη καμάρα για να διέρχονται τα νερά του ποταμού σε περιόδους υψηλής στάθμης.
Πρόκειται για το μοναδικό σωζόμενο πέτρινο γεφύρι στον κυρίως Σαραντάπορο.
